Azatutyun-radiokayan - слушать радио онлайн

Թե լուսաբացներն հանկարծ որոշեն Երբեք չբացվել ինձ ու քեզ համար: Թե արևները հանկարծ որոշեն Էլ մայր չմտնել ինձ ու քեզ համար: Հենց այդ ժամանակ ես կիջնեմ ծնկի ՈՒ լուռ կաղոթեմ ինձ ու քեզ համար ԵՎ ամբողջ ձայնով կգոռամ. "Մարդիկ, Երբեք չափսոսաք արածի համար"

«Մարդիկ միանշանակ չար կամ բարի չեն լինում: Նրանք կարծես աղցան լինեն լավ ու վատ տարբեր բաղադրամասերով, որոնք միախառնված են իրար խառնաշփոթության ու հակասությունների մեջ»:

Mane jan verev kanonnerum parz hayerenov bacatraca , karda ev mutq gorcir

Ժողովուրդ ոչ մի կերպ չի ստացվում մուտք գործել ձեր ռադիո, ինչ անել?

ՔՐԻՍՏՈՍ ՅԱՐԵԱՒ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ: ՕՐՀՆԵԱԼ Է ՅԱՐՈՒԹԻՒՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ:

Հիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Հարության տոնը կոչվում է նաև Զատիկ, որը նշանակում է զատում, բաժանում, հեռացում մեղքերից և վերադարձ առ Աստված: Զատիկը Հայ Առաքելական Ս. Եկեղեցու 5 տաղավար տոներից մեկն է:

Համբուրենք այն Սուրբ ձեռքերը տանջված, Նրանց ձեռքերը համբուրող չկա, Այն ջերմ գուրգուրողն ու փայփայողը, Զենքը ձեռքերին այս կյանքից գնաց։

Եկեք մայրերին առնենք մեր գիրկը, Նրանց պինդ գրկող որդիքը չկան Անհետ գնացին պահելով դիրքը Որ սերունդները հողում մնան։

Մ'ի հիշիր անցյալը, մ'ի տխրիր, անցյալը քեզ վաղուց մոռացել է: Ապրի'ր ու վայելի'ր ներկան, քանի որ վաղն արդեն այն էլ կդառնա անցյալ...

Իսկական սերը հաճախ է մտածել տալիս մահվան մասին, այդ միտքը ծնունդ է առնում ինքնակամորեն, առանց սարսափի, և մահը դառնում է համեմատության ամենասովորական առարկան, այն գինը, որը կարելի է վճարել բազում բաների համար։

Հիշողություններն ակնթարթներ են որ մեզ մի պահ տանում են անցյալ,բայց պատահում է որ մի ամբողջ կյանք դառնում է հիշողություն... Հիշողության մեջ է այն ամենը ինչը մեզ ստիպում է անընդատ հետ նայել...

Մարդիկ խաղ են խաղում ,որի անունն է Կյանք... և այդ խաղում բոլորն անխտիր պարտվում են...բայց իմաստը վերջում չէ,ինչպես սովորաբար է լինում...այլ նրանում,թե ինչքան վառ ու իմաստալից քայլեր կհասցնես անել,մինչև խաղի ավարտը...

Մարդիկ միշտ էլ փնտրել են երջանկության բանալին, շատերը գտել են, ոմանք` ոչ, իսկ ոմանք էլ գտնելով, չեն էլ գիտակցել ինչ է այն, անտեսել են ու կրկին շարունակել փնտրել…

Ես կմեռնեմ, բայց չեմ փոխվի, Անկեղծ հոգիս չեմ հարամի, Ով սրտիս մեջ տեղը գտնի , Նրան երբեք չեմ ցավեցնի,,,,

...Ու ինչքա՞ն համբերել....ու ինչքա՞ն կուլ տալ անտեղի վիրավորանքներ..... Տե´ր Աստված .....մի՞թե այսպիսին ես մարդուն արարել....այսքան հոգեթույնը նրանց որտեղի՞ց..... որտեղի՞ց են այսչափ նախանձը իրենց ներսում կուտակել....